βλαττί

το και βλαντί (Μ βλαττίον και βλαττίν, βλαντίον και βλαντίν) [βλάττα]

πολυτελές, μεταξωτό ύφασμα ή φόρεμα, συνήθως κόκκινο ή πορφυρό («ξέρω να υφαίνω το βλαντί, να υφαίνω το μετάξι»)

νεοελλ.

1. οποιοδήποτε πολύτιμο πράγμα

2. αγαπημένο, χαϊδεμένο παιδί

3. η νόσος ιλαρά

4. η νόσος ερυσίπελας.